ارزشیابی پروژه های آماده سازی معدنی از دیدگاه نظریه ی اختیارات حقیقی

سال‌هاست که روش رایج در ارزشیابی اقتصادی پروژه‌ها و از جمله پروژه‌های معدنی، روش جدول جریان وجوه تنزیل شده (DCF) است. در این مقاله از روشی مبتنی بر نظریه‌ی اختیارات حقیقی(RO)  در ارزشیابی پروژه های آماده سازی معدنی استفاده شده است. حدود سه دهه است که دیدگاهی جدید به نام اختیارات حقیقی وارد دنیای ارزیابی مالی پروژه‌های سرمایه‌گذاری شده است. مزیت‌های این دیدگاه و یا نظریه نسبت به روش DCF، در نظر گرفتن اثر انعطاف‌پذیری مدیریتی در ارزش پروژه و عدم استفاده از نرخ ریسک پروژه در تنزیل ارزش‌های آتی است. این در حالی است که در پروژه‌های دارای عدم قطعیت بالا مانند پروژه‌های معدنی، انعطاف‌پذیری مدیریتی نقش بسیار پر‌رنگی در بالا بردن ارزش پروژه دارد که در روش DCF به سادگی از آن صرف نظر می‌شود و  همچنین یکی از چالش‌های روش DCF انتخاب نرخ ریسک مناسب در تنزیل ارزش‌های آتی است. در این مقاله سعی شده است تا یکی از کاراترین روش‌هایRO در شرایط پیچیده، به نام روش مونت کارلوی حداقل مربعات (LSM) در ارزشیابی پروژه‌های آماده سازی معدنی به کار رود. در میان روش‌های ارزشیابی RO، روش LSM از معدود روش‌هایی است که قادر است طرح‌های واقع بینانه‌ی معدنی را ارزشیابی کند. در این مقاله ضمن ارائه‌ی یک الگوریتم ارزشیابی، معدن طلای لایهیر کشور استرالیا با استفاده از برنامه‌ای که در محیط نرم افزار MATLAB کد‌نویسی شده ارزشیابی شده است و نتایج نشان می‌دهد که روش DCF در مقابل روش LSM حدود 44% ارزش این پروژه را کمتر تخمین می‌زند.